طاهره جهانتیغ؛ عبدالشکور رئیسی؛ حسین پیری
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کودهای زیستی بر برخی ویژگیهای گوار در سال زراعی 98-1397 در شهرستان ایرانشهر انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1- نیتروکسین (1 لیتر در هکتار)، 2- میکوریزا (200 کیلوگرم در هکتار)، 3- ازتوباکتر (1 لیتر کود در 100 کیلوگرم بذر)، 4- ریزوبیوم (1 لیتر کود ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کودهای زیستی بر برخی ویژگیهای گوار در سال زراعی 98-1397 در شهرستان ایرانشهر انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1- نیتروکسین (1 لیتر در هکتار)، 2- میکوریزا (200 کیلوگرم در هکتار)، 3- ازتوباکتر (1 لیتر کود در 100 کیلوگرم بذر)، 4- ریزوبیوم (1 لیتر کود در هکتار)، 5- فسفات بارور 2 (100 گرم در هکتار)، 6- فسفات بارور 3 (100 گرم در هکتار)، 7- بیوسولفور (6 کیلوگرم در هکتار) و 8- شاهد بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر نوع کود بر اکثر ویژگیهای مورد بررسی به جز بر درصد موسیلاژ در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک ( ton.ha-1 66/14)، تعداد شاخه جانبی (78/11)، شاخص برداشت (79/31)، ارتفاع بوته (cm 53/166)، تعداد نیام در بوته (47/52)، عملکرد دانه ( kg.ha-13/4438)، درصد نیتروژن دانه (475/5)، درصد پروتئین دانه (71/32)، درصد خاکستر (173/0)، درصد موسیلاژ (860/25) و فاکتور تورم ( ml83/1) تحت تاثیر کود زیستی نیتروکسین حاصل شد. بیشترین تعداد دانه در نیام (17/5) و وزن هزار دانه ( gr67/35) تحت تاثیر کود زیستی بیوسولفور حاصل شد.
نتیجه‌گیری: در بین تیمارهای مورد بررسی، کود زیستی نیتروکسین و سپس بیوسولفور تأثیر نسبتاً بیشتری بر اکثر ویژگیهای کمی و کیفی گیاه گوار داشتند.
عبدالشکور رئیسی؛ فاطمه نصرتی؛ حسین پیری
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی گیاه دارویی اسفرزه توده محلی ایرانشهر در سال زراعی 98-1397 در شهرستان ایرانشهر، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار به‌اجرا در آمد. تیمارهای کودی شامل کود زیستی فسفات بارور2، کود زیستی فسفات بارور3، کود دامی گاوی، سوپرفسفات‌تریپل ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی گیاه دارویی اسفرزه توده محلی ایرانشهر در سال زراعی 98-1397 در شهرستان ایرانشهر، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار به‌اجرا در آمد. تیمارهای کودی شامل کود زیستی فسفات بارور2، کود زیستی فسفات بارور3، کود دامی گاوی، سوپرفسفات‌تریپل و ورمیکمپوست بودند که با شاهد (عدم مصرف کود) نیز مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اثر کودها بر اکثر ویژگیهای موردبررسی در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. تأثیر تیمارها بر ویژگیهای شاخص تورم، شاخص سبزینگی و ارتفاع بوته در سطح احتمال پنج درصد معنیدار شد. بیشترین درصد نیتروژن دانه (24/6) و پتاسیم دانه (42/0) تعداد پنجه در بوته، تعداد سنبله، طول سنبله، وزن تر بوته، شاخص تورم، کربوهیدرات بذر و شاخص سبزینگی تحت تأثیر کود دامی حاصل شد. حداکثر مقدار طول ریشه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن خشک بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بوته، عملکرد در هکتار، موسیلاژ، پروتئین، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل تحت تأثیر کود ورمیکمپوست به‌دست آمد. تیمار ورمیکمپوست عملکرد دانه و کلروفیل کل را به‌ترتیب به میزان 56/46 و 76/32 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. هم‌چنین شاهد و کود زیستی بارور۲ به‌ترتیب بیشترین میزان تورم و بیشترین درصد فسفر دانه را به‌خود اختصاص دادند. به‌طوربه‌طورکلی این نتیجه حاصل می‌شود که کود آلی ورمیکمپوست بر اکثر ویژگیهای کمی و کیفی گیاه اسفرزه به نسبت تأثیر بیشتری دارد و استفاده از آن مناسب می‌باشد.
فضیله داهی زهی؛ محمود رمرودی؛ عبدالشکور رئیسی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن دانه ژنوتیپ‌های کنجد، آزمایشی به‌صورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر اجرا شد. تیمار تنش خشکی شامل آبیاری معمول (براساس 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن دانه ژنوتیپ‌های کنجد، آزمایشی به‌صورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر اجرا شد. تیمار تنش خشکی شامل آبیاری معمول (براساس 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و تنش خشکی (براساس 200 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) به‌عنوان عامل اصلی و ارقام کنجد شامل دشتستان2 و 5، یلووایت، جیرفت13، توده‌محلی دم‌سیاه و داراب1، به‌عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنیدار ارتفاع بوته، تعداد شاخه و تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه و بیولوژیک، درصد و عملکرد روغن شد. افزایش عملکرد دانه در شرایط آبیاری معمول در مقایسه با شرایط تنش خشکی 67/28 درصد بود. بین ژنوتیپ‌ها، ژنوتیپ داراب1 در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌های مورد بررسی در هر دو شرایط آبیاری بیشترین عملکرد دانه و روغن را دارا بود. بنابراین این ژنوتیپ برای کشت در ایرانشهر مناسب خواهد بود. نتایج همبستگی نشان داد که عملکرد دانه با تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد بیولوژیک و وزن هزاردانه همبستگی مثبت و معنیداری داشت و بیشترین همبستگی مربوط به عملکرد دانه و عملکرد روغن بود.